✧ ✦ ✧ ✦ ✧

Waar geduld geen leegte is, maar een stille groeikracht

We leven in een tijd die haast aanbidt. Alles moet sneller, beter, zichtbaarder. Alsof alleen dat wat onmiddellijk resultaat oplevert, waarde heeft. Maar de ziel kent een ander ritme. Ze weet dat er tijden zijn om te zaaien… en tijden om te wachten.

We denken vaak dat wachten leeg is. Een ruimte zonder beweging, een tussenpauze die zo snel mogelijk voorbij moet. Maar geduld is geen leegte… het is een bodem. Een stille tuin waarin iets onzichtbaar rijpt. Je ziet het niet, maar onder de grond wordt er al gewerkt, geweven, voorbereid.

✧ ✦ ✧ ✦ ✧ ✦ ✧

Misschien herken je het gevoel dat er niets gebeurt. Je hebt een stap gezet, een keuze gemaakt, een verlangen uitgesproken… en dan lijkt het stil te blijven. Je vraagt je af: heb ik iets verkeerd gedaan? Moet ik harder proberen? Maar in die stilte, in die schijnbare stilstand, worden de wortels sterker… en kan het zijn dat je ziel zachtjes fluistert: “Wees geduldig. Het zaad ligt in de aarde.”

Onder de grond beweegt iets. Onzichtbaar voor het oog, maar voelbaar voor wie durft te vertrouwen. Wortels zoeken hun weg, kiemen breken open, de eerste levensstroom ontvouwt zich in stilte.

Wat later boven de grond verschijnt, draagt de kracht van alles wat onzichtbaar groeide.

✧ ✦ ✧ ✦ ✧ ✦ ✧

Geduld is geen stilstand. Het is de zachte kracht die ruimte geeft aan wat nog vorm moet vinden. Het is de bereidheid om de aarde te vertrouwen… ook als je het groen nog niet ziet.

Geduld is geen passiviteit. Het is het zachte werk van aanwezig blijven, zonder haast. Het vertrouwen dat de bloei komt, niet door jouw dwang, maar door de wijsheid van het leven zelf.

Geduld vraagt om vertrouwen. Want hoe verleidelijk is het om steeds te willen kijken of het zaadje al uitloopt… en het zo ongeduldig te verstoren. Maar de ziel kent haar eigen ritme. Zij bloeit niet sneller omdat jij trekt aan de spruit. Zij bloeit omdat de tijd rijp is, omdat licht en donker samen hun werk doen. En dan, op een dag die je niet gepland had, breekt er iets door. Een scheut. Een bloei. Niet omdat jij harder probeerde, maar omdat het moment jou vond.

Misschien is geduld geen wachten op iets buiten je… maar thuiskomen in het ritme van je eigen ziel.

✧ ✦ ✧ Want geduld is geen wachten op wat komt… het is het openen van ruimte, zodat het leven je kan verrassen. ✧ ✦ ✧

✧ ✦ ✧

✧ ✧